Egzekucja kontaktów z dzieckiem, zagrożenie nakazem zapłaty za niewykonany kontakt

Sygn. akt III Nsm x/19

P O S T A N O W I E N I E

Dnia 9 sierpnia 2019 roku



Sąd Rejonowy w Sokółce III Wydział Rodzinny i Nieletnich w składzie następującym: Przewodnicząca : SSR I

po rozpoznaniu w dniu 26 lipca 2019 roku w Sokółce na rozprawie sprawy z wniosku Michała Xxa

z udziałem Anny Xx

o wykonanie kontaktów z małoletnią Niną Xx



postanawia :I.utrzymać wykonalność prawomocnej ugody zawartej przed Sądem Rejonowym w Sokółce III Wydział Rodzinny i Nieletnich dnia 12 czerwca 2018 roku, w sprawie sygn. akt. III Nsm /18, wraz z pkt I postanowienia Sądu Okręgowego w Białymstoku I Wydział Cywilny z dnia 26 listopada 2018 roku , w sprawie o sygn. I C 1046/18 o rozszerzeniu zakresu kontaktów Michała Xxa z małoletnią Niną Xx, na II dzień Świąt Bożego Narodzenia w obrządku prawosławnym od godziny 9.00 do godziny 17.00 oraz II dzień Świąt Wielkanocnych w obrządku prawosławnym od godziny 9.00 do godziny 17.00. ,

II.zobowiązać Annę Xx do udostępniania Michałowi Xxowi kontaktów w miejscu i czasie, jak ustalono w ugodzie z dnia 12 czerwca 2018 roku w sprawie sygn. III Nsm x/18 i w postanowieniu Sądu Okręgowego w Białymstoku z dnia 26 listopada 2018 roku w sprawie sygn. I C 1046/18 , a Michała Xxa do odprowadzenia małoletniej Niny Xx po kontakcie do miejsca zamieszkania uczestniczki postępowania Anny Xx,

III.zagrozić Annie Xx nakazaniem zapłaty na rzecz Michała Xxa kwoty po 200 zł (dwieście złotych) za każdorazowe naruszenie obowiązku wynikającego z prawomocnej ugody zawartej pomiędzy Anną Xx i Michałem Xxiem przed Sądem Rejonowym w Sokółce w dniu 12 czerwca 2018r. w sprawie III Nsm xx/18, ustalającej kontakty Michała Xxa z małoletnią Niną Xx,

IV.zasądzić od Anny Xx kwotę 1000 zł (tysiąc złotych) tytułem zwrotu kosztów podróży poniesionych przez wnioskodawcę Michała Xxa na skutek niewykonania lub niewłaściwego wykonania kontaktów wynikających z zawartej ugody przed Sądem w dniu 12 czerwca 2018 roku w sprawie o sygn. III Nsm xx/18,

V.oddalić wnioski Michała Xxa w pozostałej części,



VI.ustalić, że zainteresowani we własnym zakresie ponoszą koszty postępowania związane ze swoim udziałem w sprawie,

VII.koszty zastępstwa procesowego między stronami wzajemnie znieść.



UZASADNIENIE

następnie kontakty zostały rozszerzone postanowieniem Sądu Okręgowego w Białymstoku z dnia 26 listopada 2018 roku w sprawie o sygnaturze I C xx/18. Michał Xx wniósł o zagrożeniem nakazem zapłaty uczestniczce postępowania Annie Xx kwotą 500 zł za każdy uniemożliwiony osobisty kontakt wnioskodawcy z małoletnią córką. W uzasadnieniu żądania Michał Xx wskazał, iż realizacja ustalonych kontaktów z małoletnią jest regularnie uniemożliwiana. Zgodnie z zawartą ugodą z dnia 12 czerwca 2018r. uczestniczka postępowania zobowiązała się do wydawania córki w ustalonych terminach. Mimo to Anna Xx przez 28 razy uniemożliwiła córce kontakt z ojcem. Każda próba wykonania kontaktu i zabrania dziewczynki z miejsca zamieszkania uczestniczki postępowania, kończyła się interwencją policji. W sytuacji gdy kontakty dalej nie były realizowane wnioskodawca wniósł o ich rozszerzenie. Najpierw pismem z dnia 5 listopada 2018r. w którym zażądał 500 zł za każdy nieobyty kontakt oraz 200 zł jako zwrot wydatków poniesionych przez Michała Xxa w związku z kosztami poniesionymi za przejazd z Białegostoku do Kuźnicy. Kolejny wniosek wpłynął 18 stycznia 2019r. w którym wnioskodawca rozszerzył egzekucję o kolejne 6 nieodbyte kontakty. W dniu 24 lipca 2019r. Michał Xx zażądał rozszerzenia egzekucji kontaktów na kwotę 800 zł za każdy nieodbyty kontakt, ponadto podtrzymując żądanie o zasądzenie na rzecz wnioskodawcy kwoty 200 zł tytułem zwrotu kosztów dojazdu do miejsca zamieszkania dziecka.

W dniu 18 września 2018r. w odpowiedzi na wniosek Anna Xx podniosła, iż ugodę z 12 czerwca 2018r. zawarła ponieważ chciała dać szansę wnioskodawcy na spokojne uregulowanie spraw dotyczących wychowania małoletniej. Uczestniczka postępowania przedstawiła, że ojciec dziewczynki zachowuje się agresywnie, krzyczy co źle wpływa na małoletnią Ninę Xx. Córka cały czas płacze nie chcąc wyjść z objęć matki. Profesjonalny pełnomocnik wskazał, iż Anna Xx ugodę z dnia 12 czerwca 2018r. chciała realizować w sposób właściwy, jednak agresywne zachowanie Michała Xxa budziły niepokój w małoletniej co doprowadzało do dziecko do płaczu. Wielokrotnie chciała wydać córkę na kontakt z ojcem, jednak kierowała się dobrem dziecka. W ocenie uczestniczki postępowania brak realizacji kontaktów ustalonych powyższą ugodą począwszy od dnia 16 czerwca 2018r. spowodowany jest wyłącznie złym stanem emocjonalnym dziecka, natomiast wnioskodawca nie liczy się z zaburzeniami jakie zostały u dziewczynki stwierdzone, na siłę wbrew wszystkiemu chce zabierać córkę. Uczestniczka postępowania wskazuje, iż małoletnia Nina Xx boi się jakiegokolwiek kontaktu z Michałem Xxiem, wtula się w ramiona mamy nie chcąc nawet przez chwilę pobyć z ojcem, bardzo płacze, stała się lękliwa, w sposób nieufny zachowuje się do mężczyzn.

Małoletnia, z uwagi na traumatyczne przeżycia i stres wywołany każdorazowymi próbami dojścia do kontaktów została przebadana przez lekarza psychiatrii dziecięcej, Po wizycie lekarz stwierdziła. Iż dziewczynka ma zaburzenia emocjonalne. Zaleciła spokój i dbanie o poczucie bezpieczeństwa dziecka. W ocenie Anny Xx wykonywanie zawartej ugody jest wbrew dobru dziecka, dlatego też wniosła o oddalenie wniosku o egzekucję kontaktów (k.30-33).

Sąd ustalił, co następuje:

Małoletnia Nina Xx, urodzona 28 stycznia 2017 roku, jest dzieckiem pochodzącym ze związku małżeńskiego Anny Xx i Michała Xxa, rozwiązanego przez rozwód wyrokiem Sądu Okręgowego w Białymstoku z dnia 11 lipca 2019 roku o sygn. akt I C 1046/18. Sposób utrzymywania kontaktów między ojcem Michałem Xxiem a małoletnią Niną Xx ustalony pierwotnie ugodą z dnia 12 czerwca 2018 roku w sprawie o sygn. akt III Nsm xx/18, rozszerzony wyrokiem Sądu Okręgowego w Białymstoku w sprawie I C 1046/18. Nina Xx obecnie ma 2 lata, zamieszkuje z matką Anną Xx i jej rodzicami Jerzym i Krystyną B w K B, w domu jednorodzinnym położonym przy ul. Sokólskiej 37. Dziewczynka jest silnie związana emocjonalnie z matką, co wynika z faktu, iż małoletnia w większości czasu spędza z uczestniczką postępowania.

Sąd Rejonowy w Sokółce postanowieniem z dnia 12 czerwca 2018 roku w sprawie prowadzonej pod sygn. akt III Nsm xx/18 osobiste kontakty Michała Xxa z córką Niną Xx zostały ustalone na mocy ugody z 12 czerwca 2018r. ustalili w ten sposób, że ojciec małoletniej Michał Xx będzie zabierał córkę Ninę Xx z jej miejsca zamieszkania do swojego miejsca zamieszkania w każdy I i III pełny weekend każdego miesiąca o godzinie 16.00 w sobotę i odprowadzał dziecko po zakończonym kontakcie do jej miejsca zamieszkania o godzinie 18.00 w niedzielę, poczynając od dnia 16 czerwca 2018 roku. Uczestniczka postępowania Anna Xx wyraziła zgodę na wykonywanie ustalonych spotkań i zobowiązała się nie utrudniać ojcu Michałowi Xxowi kontaktów z małoletnią córką Niną Xx (akta sprawy sygn. xx/18, k. 41).

W dniu 16 sierpnia 2018 roku do Sądu Rejonowego w Sokółce wpłynął wniosek Michała Xxa o egzekucję kontaktów. Mimo zawarcia ugody, uczestniczka postępowania nie respektowała jej i odmówiła wydania małoletniej Niny Xx w dniach 16- 17.06.2018r., 7-8.07.2018r., 21-22.07.20184.,4-5.082018r. Pierwszy kontakt miał odbyć się 16 czerwca 2018 roku, uczestniczka postępowania nie wydała małoletniej ojcu. Przy zdarzeniu obecni byli funkcjonariusze policji, którym również nie udało się namówić matki na przekazanie dziecka ojcu. Z przedstawionej notatki urzędowej funkcjonariuszy policji w Kuźnicy wynika, iż przyjechali na wezwanie Anny Xx. Podczas interwencji strony przerzucały się winą za zaistniałą sytuację. W obecności policji dziecko płakało, lgnęło do matki, gdy wnioskodawca podchodził dziewczynka unikała go, silniej płakała (k.23).

Do podobnej sytuacji doszło podczas realizacji drugiego kontaktu 7 lipca 2018 roku. Anna Xx poinformowała wnioskodawcę wysyłając wiadomość tekstową, że dziewczynka jest chora na anginę. Wnioskodawca mimo to przyjechał w uzgodnionym terminie, wzywając policję celem weryfikacji otrzymanej od matki dziecka informacji o chorobie córki. Z notatki urzędowej funkcjonariusza policji wynika, że uczestniczka postępowania oświadczyła, że zna treść ugody i chciałaby się do niej zastosować, jednak dziecko jest chore, po czym przekazała kopię zaświadczenia lekarskiego (k. 20). Do kolejnego spotkania miło dojść w dniu 21 lipca 2018r. Anna Xx po raz kolejny nie zgodziła się na przekazanie dziecka ojcu ze względu na jego dobro, iż jej zdaniem kontakt z ojcem powinien odbywać się z jej udziałem. W dniu 4 sierpnia 2018 roku miała miejsca do kolejnej scysji. Matka uczestniczki postępowania sprzeciwiła się wydaniu dziecka. Na miejsca została wezwana policja. Funkcjonariusze nie byli w stanie doprowadzić do zmiany decyzji uczestniczki postępowania. Z notatki urzędowej st. sierż. Adama H wezwanego do próby przekazania małoletniej ojcu wynika, że matka nie chce wydać dziecka gdyż gdy tylko przyjedzie Michał Xx to dziecko jest znerwicowane zaczyna płakać (k.18).

Wnioskodawca Michał Xx w dniu 5 listopada 2018 roku, wniósł wniosek o rozszerzenie egzekucji kontaktów, gdyż kolejne 6 kontaktów w dniach 18-19.08.18r., 1-2.09.18r., 15-16.09.18r., 6-7.10.18r., 13-14.10.18r., oraz 3-4.11.18r., które nie zostały zrealizowane zgodnie z warunkami wyznaczonymi w ugodzie z dna 12 czerwca 2018r. i budziły pomiędzy zainteresowanymi coraz większy konflikt. Wnioskodawca stawiał się na wyznaczone terminy, jednak za każdym razem uczestniczka postępowania nie wyrażała zgody na wydanie dziecka.

Sąd Okręgowy w Białymstoku w sprawie o sygn. akt I C 1046/18 w dniu 26 listopada 2018r. wydał postanowienie na mocy, którego na czas trwania procesu rozwodowego ustalić kontakty Michała Xxa z małoletnią Niną Xx, w ten sposób, iż oprócz kontaktów ustalonych ugodą z dnia 12 czerwca 2018r. w sprawie III Nsm xx/18 w Sądzie Rejonowym w Sokółce, będą się odbywały dodatkowo poza miejscem zamieszkania małoletniej w II dzień Świąt Bożego Narodzenia w obrządku prawosławnym od godziny 9.00 do godziny 17.00 oraz II dzień Świąt Wielkanocnych w obrządku prawosławnym od godziny 9.00 do godziny 17.00.

W dniu 18 stycznia 2019r. wnioskodawca Michał Xx wniósł kolejny wniosek o egzekucję nieodbytych kontaktów w dniach: 17-18.11.2018r., 1-2.12.2018r., 15-16.12.2018r., 5-6.01.18r., 8.01.19r., oraz 19-20.01.19r. Podobnie jak przy poprzednich próbach realizacji spotkań na miejsce została wezwana policja, uczestniczka postępowania nie wyraziła zgody na zabranie dziecka, tłumacząc swoją decyzje niechęcią dziewczynki do ojca (k.223).

W związku z wydanym postanowieniem Sądu Okręgowego w Białymstoku sprawie o sygn. akt I C 1046/18, Sąd Rejonowy w Sokółce w sprawie o sygn. akt III Nsm 202/18, w dniu 31 stycznia 2019r. wydał postanowienie o umorzeniu postępowania w przedmiotowej sprawie (k.227).



Michał Xx pismem z dnia 2 luty 2019r. wniósł zażalenie od powyższego postanowienia o umorzeniu postępowania. W uzasadnieniu wnioskodawca wskazał, iż postanowienie Sądu Okręgowego w Białymstoku z dnia 26 czerwca 2018r. w sprawie o sygn. I C 1046/18 nie dotyczyło zmiany ugody sądowej z dnia 12 czerwca 2018r.zawartej przed Sądem rejonowym w Sokółce. Ugoda jest cały czas aktualna, a Sąd Okręgowy w Białymstoku dodał poza kontaktami wynikającymi z ugody dodatkowe terminy kontaktów które mają być realizowane również w czasie Świąt Bożego Narodzenia i Wielkanocy.

Postanowienie Sądu Okręgowego w Białymstoku z dnia 24 maja 2019r. w sprawie o sygn. II Cz 247/19 uchylił zaskarżone postanowienie wydane przez Sąd Rejonowy w Sokółce z dnia 31 stycznia 20919r. w sprawie o sygn. akt III Nsm 202/18 i przekazał sprawę do Sądu I instancji celem kontynuowania postępowania (k. 248-249).

Od dnia 12 czerwca 2018 roku do chwili orzekania w sprawie niniejszej, został zrealizowany w sposób częściowy tylko jeden kontakt ojca z małoletnią córką w dniu 19 i 20 lipca 2019 roku. Jak wynika ze zdjęć złożonych do akt sprawy o sygn.akt III Nsm 107/19, dziewczynka w objęciach ojca wyglądała na szczęśliwą, była radosna i uśmiechnięta, należy nadmienić, że matka Niny Xx znajdowała się w pobliżu, nie mniej jednak dziewczynka nie sprawiała wrażenia wystraszonej obecnością ojca. Jak wynika z treści zeznać Michała Xxa złożonych na rozprawie w dniu 26 lipca 2019r., iż kontakt w dniu 19 lipca 2019r. odbył się ze wspólnej inicjatywy, w ocenie wnioskodawcy córka reaguje na jego osobę neutralnie (k.296-297).

Oprócz powyższego kontaktu żadne z ustalonych prawomocnym postanowieniem osobistych spotkań małoletniej z ojcem nie zostało zrealizowane.

Spór na tle realizacji ustalonych kontaktów pomiędzy zainteresowanymi stale się nasilał, ostatecznie nie doszli oni do porozumienia. Michał Xx regularnie stawiał się na wyznaczone terminy spotkań. Za każdym razem dochodziło między Anną i Michałem Xxami do potyczek słownych, w których niejednokrotnie brali udział zarówno rodzice uczestniczki postępowania Krystyna i Jerzy Bordulenko, jak również rodzice wnioskodawcy Ludmiła i Leon Xx. Między zainteresowanymi regularnie wywiązywała się ostra wymiana zdań, niejednokrotnie dochodziło do szarpanin. Bez wątpienia wystraszona przebiegiem tych zdarzeń Nina Xx z racji na głośne krzyki, i panujące wokół tych spotkań ogólne napięcie reagowała płaczem. Mając na uwadze, iż matka jest osobą, z którą dziewczynka spędza najwięcej czasu, jest do niej najsilniej przywiązana, wiec czuje się w jej objęciach najpewniej. Pomimo wielokrotnych interwencji policji i prób zmiany decyzji Anny Matejuk, nie udało się osiągnąć porozumienia wnioskodawcy wraz z uczestniczką postępowania. Anna Xx ma 28 lata, z wykształcenia technik organizacji usług gastronomicznych, zatrudniona na stanowisku sprzedawcy w sklepie spożywczym w Kuźnicy. Pracę podjęła w marcu 2019r. Pracuję na zmiany 5.30- 14.00 lub 14.00- 21.00. Otrzymuję miesięcznie około 2000 zł wynagrodzenia. Wspólnie z rodzicami prowadzi gospodarstwo domowe. Na wydatki związane z prowadzeniem domu uczestniczkami postępowania ok. 300 zł miesięcznie, dodatkowo zakupy spożywcze ok.400 zł, 60-70zł za telefon, oraz ze spłatą zadłużenia karty 300 zł miesięcznie. Zasądzone alimenty w wysokości 400 zł miesięcznie (wyjaśnienia uczestniczki postępowania k. 298-299).

Sąd zważył, co następuje:

Wnioski Michała Xxa w przeważającej mierze zasługiwały na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 598 15 § 1 k.p.c. w przypadku, gdy osoba, pod której pieczą dziecko pozostaje, nie wykonuje albo niewłaściwie wykonuje obowiązki wynikające z orzeczenia albo z ugody zawartej przed sądem lub przed mediatorem w przedmiocie kontaktów z dzieckiem, sąd opiekuńczy, uwzględniając sytuację majątkową tej osoby, zagrozi jej nakazaniem zapłaty na rzecz osoby uprawnionej do kontaktu z dzieckiem oznaczonej sumy pieniężnej za każde naruszenie obowiązku. § 2 powyższego artykułu wskazuje, iż w przypadku, gdy osoba uprawniona do kontaktu z dzieckiem albo osoba, której tego kontaktu zakazano, narusza obowiązki wynikające z orzeczenia albo z ugody zawartej przed sądem lub przed mediatorem w przedmiocie kontaktów z dzieckiem, sąd opiekuńczy zagrozi tej osobie nakazaniem zapłaty oznaczonej sumy pieniężnej na rzecz osoby, pod której pieczą dziecko pozostaje, stosując odpowiednio przepis § 1. Egzekucja kontaktów z małoletnim dzieckiem jest zatem dwuetapowa – etap pierwszy polega na zagrożeniu nakazaniem zapłaty oznaczonej sumy pieniężnej skierowanym do osoby, która nie wykonuje lub niewłaściwie wykonuje ciążące na niej obowiązki wynikające z orzeczenia albo ugody zawartej przed sądem lub przed mediatorem, natomiast drugi polega na nakazaniu zapłaty tej sumy w przypadku dalszego nie wypełniania obowiązków ustalonych obowiązków. Naruszenie obowiązków skutkujące zagrożeniem nakazaniem zapłaty określonej kwoty na rzecz uprawnionego musi być zawinione oraz istotne.

Rozstrzygając w niniejszej sprawie Sąd uwzględnił również przepisy Konwencji o prawach dziecka z dnia 20 listopada 1989 r. (Dz.U. z 1991 r., nr 120, poz. 526). Wedle art. 9 ust. 3 Konwencji dziecko ma prawo do utrzymywania regularnych stosunków osobistych i bezpośrednich kontaktów z obojgiem rodziców, z wyjątkiem przypadków gdy jest to sprzeczne z najlepiej pojętym interesem dziecka. Jednocześnie art. 3 Konwencji statuuje, iż sprawą nadrzędną we wszystkich działaniach dotyczących dzieci, podejmowanych przez publiczne lub prywatne instytucje opieki społecznej, sądy, władze administracyjne lub ciała ustawodawcze, jest najlepsze zabezpieczenie interesów dziecka. Konieczność realizacji prawomocnego orzeczenia o kontaktach wynika nie tylko z obowiązku respektowania tytułu wykonawczego, ale również istotne jest z punktu widzenia dobra dziecka i jego prawa do osobistej styczności z ojcem. Sąd nie ma wątpliwości, iż obecność obojga rodziców w wychowaniu dziecka jest niezwykle ważnym elementem dla prawidłowego rozwoju emocjonalnego. Kontakt rodziców z dzieckiem stanowi jeden z ważniejszych elementów życia rodzinnego, który pozwala rodzicom nawiązać właściwą więź z dzieckiem, i zapewnić małoletniej poczucie bezpieczeństwa. Właściwe realizowanie kontaktów Michała Xxa z córką ma na celu przyczynienie się do zapewnienia małoletniej warunków do właściwego rozwoju psychicznego, stworzenia poczucia miłości, a przede wszystkim bezpieczeństwa i stabilności w relacji z ojcem.

W przedmiotowej sprawie wzajemna wrogość Anny Xx i Michała Xxa, przenoszenie ich osobistych sporów na kwestie związane z opieką i wychowaniem małoletniej córki oraz nieumiejętność zawarcia porozumienia związanego z realizacją ustalonych kontaktów ojca z Niną Xx sprawiły, iż dziewczynka nie utrzymuje kontaktów z ojcem, nie łączy ich bliska więź przez co dziewczynka nie czuje się bezpiecznie w obecności Michała Xxa.

Zwrócić przy tym należy uwagę, iż strony same zawierały ugodę z 12 czerwca 2018r., określając jej warunki tj. terminy osobistych spotkań ojca z córką, zakres czasowy, a także sposób wykonywania tych spotkań. Żadna ze stron nie wniosła wtedy aby kontakty realizowane były w dyskretnej obecności matki. Matka małoletniej Anna Xx nie realizuje ustalonych kontaktów zawartą ugodą tłumaczy swoje zachowanie, iż kieruje się dobrem córki, wskazując iż małoletnia boi się ojca, przez co płacze i nie chce tracić matki z pola widzenia. Uczestniczka wskazuje ponadto, iż małoletnia wykazuje strach i niepokój w stosunku do wszystkich mężczyzn i jej zdaniem jest to spowodowane ciągłymi wrzaskami i napadami złości Michała Xxa. W ocenie Sądu uczestniczka postępowania nie wykazywała dobrej woli aby umożliwić kontakty córki i ojca. Z policyjnych notatek jasno wynikało, iż w większości przypadków matka tłumaczyła się w ten sam sposób, iż dziecko płacze, boi się i nie chce zejść z ramion matki. W dużym stopniu realizacja kontaktów zależało od dobrej woli i chęci Anny Xx, czego Sąd niestety nie dostrzegł.

Jednak należy zaznaczyć, iż obawy Anny Xx częściowo można uzasadnić, gdyż Michał Xx wielokrotnie udowodnił, iż nie potrafi panować nad swoimi emocjami, zarówno w stosunku do uczestniczki postępowania jak również jej rodziny i osób postronnych.

Jak wynika z notatki służbowej sporządzonej przez pracownika socjalnego Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w Kuźnicy, Michał Xx w dniu 17 sierpnia 2018r. stawił się w ośrodku pomocy społecznej, zarzucając, że przeprowadzony na jego prośbę wywiad środowiskowy z dnia 26 marca 2018r. był wykonany w sposób nieprawidłowy. Podczas powyższej rozmowy Michał Xx był bardzo wzburzony, podobna sytuacja miała miejsce podczas kilku przeprowadzonych rozmów telefonicznych pracownika GOPSu z Michałem Xxiem. Wnioskodawca był agresywny, roszczeniowy, krzyczał w słuchawkę obrażając rozmówcę, zarzucając min. nieuczciwość, kumoterstwo (k.98).

W ocenie Sądu wnioskodawca w swoich postawach względem córki wykazuje zbyt mało empatii i zrozumienia dla uczuć, przeżyć i potrzeb dziewczynki, a zbyt mocno opiera się na własnych planach i oczekiwaniach. Michał Xx powinien podejmować działania zmierzające do uspokojenia swoich emocji, i agresji, aby wzbudzić zaufania zarówno w małoletniej jak również w uczestniczki postępowania.

W ocenie Sądu dziecko jest kartą przetargową w sporze rodziców. I zamiast kierować się przede wszystkim jego dobrem, to obie strony zamiast wyciszyć powstały konflikt robiły wszystko aby wzajemnie sobie dokuczyć. Zapominając w tym, że najbardziej cierpi małoletnia, która jest świadkiem tych wszystkich zajść. Należy pamiętać, że dziecko do prawidłowego rozwoju potrzebuje zarówno matki jak i ojca, i brak któregokolwiek z nich odbije znaczące piętno w życiu Niny Xx, zarówno na etapie dorastania jak i w życiu dorosłym.



Dotychczasowe zachowania obojga rodziców, spowodowały ogromne napięcie emocjonalne w małoletniej, objawiające się płaczem, i brakiem możliwości oderwania dziewczynki z rąk matki.

Małoletnia przez ciągłe krzyki, agresje, rękoczyny których regularnie jest świadkiem. Obecnością policji, i próbą wyrwania jej z rąk mamy. Okazuje dystansem i niepewność gdyż ojciec nie jest obecny w jej życiu. Dlatego też tak ważna jest realizacja ustalonych kontaktów małoletniej z ojcem, gdyż pomogłaby to w nawiązaniu głębszych relacji między obojgiem, oraz pozwoliło na zniwelowanie poczucie niepewności i zagrożenia. Dziewczynka jest zbyt mała, żeby sama mogła wyrazić swoje zdania w tej spornej kwestii, jednak wystarczająco duża aby cała sytuacja odbiła się na jej nieukształtowanej jeszcze psychice.

Należy jednak wskazać, że im dłużej małoletnia nie będzie widywała się z ojcem, tym trudniej będzie te kontakty z czasem odbudować. Ojciec dziecka nie może być wykluczony z obecności w życiu dziecka, gdyż jest on tak samo potrzebny jak matka.

W przedmiotowej sprawie okolicznością bezsporną pozostawało przy tym, iż ustalone ugodą w dniu 12 czerwca 2018r. przy Sądu Rejonowego w Sokółce o sygn. akt III Nsm xx/18 osobiste kontakty Michała Matejuka z małoletnią Niną, odbywane w pierwszy i trzeci weekend miesiąca, od dnia 16 czerwca 2018 roku nie są efektywnie wykonywane. Zwrócić przy tym należy uwagę, iż przedstawione przez zainteresowanych opisy przyczyn i przebiegu wydarzeń, bez względu na osobę bezpośrednio inicjującą eskalację konfliktu, jak też szczegółowy przebieg każdego spotkania, świadczyły przede wszystkim o silnym, zadawnionym konflikcie rodziców Niny Xx, nieadekwatności ich reakcji w stosunku do przedmiotu sporu oraz o ich skoncentrowaniu na własnych emocjach, zamiast na dobru małoletniej córki. Dziecko nie jest przedmiotem, nad którego głową można się kłócić i wzajemnie je sobie wyszarpywać. Spory rodziców nie powinny odbywać się w obecności dziecka, a z pewnością nie z jego udziałem.

Regularność spotkań dziecka z niezamieszkującym wspólnie z nim rodzicem stanowi pewną formę wyrazu stałości uczuć i ich niezmienności bez względu na zaistniałą sytuację między samymi rodzicami.

Mimo, że w odczuciu uczestniczki postępowania realizacja ustalonego osobistego kontaktu ojca z córką po zdecydowanie negatywnych wydarzeniach wymaga upływu pewnego czasu, uspokojenia emocji, to w ocenie Sądu dziecko nie może nie mieć kontaktu z ojcem, gdyż z czasem może uważać, że to ona jest przyczyną narastających konfliktów między rodzicami.

Rolą rodziców już po takiej eskalacji sporu w obecności dziecka – zdecydowanie negatywnej – jest uspokojenie dziecka, zapewnienie, iż w żaden sposób nie jest ono winne konfliktom rodziców, nie musi ono obawiać się utraty relacji z którymś z rodziców przede wszystkie staraniu się aby obie strony miały możliwość w uczestniczeniu w życiu dziecka.

Gdyż zachowanie zarówno uczestniczki postępowania jak i wnioskodawcy w ocenie Sądu nie zmierza do troski o dobro i bezpieczeństwo dziecka, lecz jest skutkiem przedkładania własnych negatywnych uczuć – czy to strachu, czy chęci odwetu – nad potrzeby małoletniej.

W okolicznościach przedmiotowej sprawy Anna Xx –– samodzielnie zdecydowała, iż osobiste kontakty Michała Xxa z córką nie będą wykonywane, pomimo każdorazowego stawiennictwa wnioskodawcy w miejscu zamieszkania dziecka w ustalonych terminach. Wobec zgromadzonego w niniejszej sprawie materiału dowodowego, w tym samych wyjaśnień Anny Xx, wątpliwości Sądu nie budziło również, że uczestniczka postępowania od dnia zawarcia ugody tj. 12 czerwca 2018r. do chwili orzekania w niniejszej sprawie w sposób rażący naruszała obowiązki w zakresie umożliwienia Michałowi Xxowi realizację kontaktów córką, ustalonych na każdy I i III weekend miesiąca o godzinie 16.00 w sobotę do niedzieli godziny 18.00, jak również na mocy postanowienia Sądu Okręgowego w Białymstoku rozszerzając ugodę na II dzień świąt Bożego Narodzenia i II dzień Wielkanocy w obrządku Prawosławnym. Anna Xx uniemożliwiła realizację 28 kontaktów, wnioskodawcy Michała Xxa z córką.

Wobec zatem spełniania wskazanych w art. 59815 § 2 k.p.c. przesłanek uzasadniających zagrożenie Annie Xx nakazem zapłaty oznaczonej sumy pieniężnej w razie każdorazowego naruszenia przez nią w przyszłości obowiązków określonych w postanowieniu Sądu Rejonowego w Sokółce z dnia 9 sierpnia 2019 roku wydanym w sprawie III Nsm 107/19 w przedmiocie wykonanie kontaktów Michała Xx z Niną Xx Sąd w pkt. III sentencji niniejszego postanowienia zagroził uczestniczce postępowania nakazaniem zapłaty na rzecz wnioskodawcy Michałowi Xxowi – za każde przyszłe naruszenie obowiązków dotyczących kontaktów osobistych ojca z córką, określonych w punkcie I i II, powyższego postanowienia – kwotą 200 zł. Określając wysokość kwoty zagrożenia w razie każdorazowego naruszenia w przyszłości przez uczestniczkę postępowania obowiązków określonych w orzeczeniu o kontaktach Sąd miał na uwadze z jednej strony aktualne możliwości finansowe uczestniczki postępowania, z drugiej zaś wagę naruszeń i funkcję, jaką powyższe zagrożenie nakazem zapłaty powinno spełnić. W ocenie Sądu już kwota 200 zł za każde naruszenie obowiązków związanych z realizacją osobistych kontaktów Michała Xxa z Niną Xx będzie dolegliwa dla Anny Xx, gdyż Sąd, ma na uwadze, iż uczestniczka postępowania podjęła zatrudnienie w marcu 2019r., uzyskując wynagrodzenie na poziomie 2000,00 zł. Miesięcznie ponosi koszty utrzymania siebie i małoletniej córki. Dodatkowo niekorzystnie na jej sytuację majątkową wpływa spłacane przez nią zobowiązanie kredytowe w wysokości 400 zł miesięcznie. W tych okolicznościach Sąd uznał, że żądanie zagrożenia odpowiednio kwotami 500 zł i 800 zł jest nieadekwatne i zbyt wygórowane co do obecnych możliwości finansowych uczestniczki postępowania, tym samym wniosek Michała Xxa w pozostałej części oddalił.

W kwestii natomiast żądania wnioskodawcy zasądzenia od uczestniczki postępowania na swoją rzecz zwrotu wydatków poniesionych w związku z wykonywaniem prawa do kontaktów należy wskazać, iż art. 598 17 § 1 k.p.c. stanowi, że jeżeli do kontaktu nie doszło wskutek niewykonania lub niewłaściwego wykonania przez osobę, pod której pieczą dziecko pozostaje, obowiązków wynikających z orzeczenia albo z ugody zawartej przed sądem lub przed mediatorem w przedmiocie kontaktów z dzieckiem, sąd opiekuńczy przyzna od tej osoby uprawnionemu do kontaktu zwrot jego uzasadnionych wydatków poniesionych w związku z przygotowaniem kontaktu.

W ocenie Sądu przedstawione przez wnioskodawcę żądnie kwoty 200 zł tytułem zwrotu wydatków poniesionych przez wnioskodawcę w związku z przyjazdem z Białegostoku do Kuźnicy Białostockiej za każdy nieodbyty kontakt były kwotą wygórowaną, dlatego też zasadne było orzeczenie na rzecz wnioskodawcy niższej kwoty tj. w wysokości 1000 złotych, obciążając nią uczestniczkę postępowania. Anny Xx swoim zachowaniem zdawała sobie sprawę, iż narusza warunki prawomocnej ugody, tym samy powinna się liczyć z powstałymi konsekwencjami. Orzekając o kosztach postępowania Sąd miał na uwadze, iż wedle zasady wyrażonej w art. 520 § 1 k.p.c. każdy z uczestników postępowania nieprocesowego ponosi koszty związane ze swoim udziałem w sprawie.