WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 7 2016 roku
Sąd Rejonowy w Sokółce w II Wydziale Karnym w składzie:
Przewodniczący SSR W
Protokolant E
w obecności Prokuratora E
po rozpoznaniu w dniach 11 kwietnia 2016 roku, 16 maja 2016 roku, 27 czerwca 2016 roku, 5 września 2016 roku, 10 października 2016 roku i 24 października 2016 roku na rozprawie w Sokółce
sprawy T Xxx, z domu Z
córki W
urodzonej 2 stycznia 1967 roku w S
oskarżonej o to, że: w dniu 29 2015 roku, w szafce znajdującej się w pomieszczeniach służbowych należących do PKP Cargo przy ul. Kolejowej 1 w Kuźnicy, przechowywała towar nieoznaczony znakami akcyzy, przywieziony z zagranicy na terytorium kraju bez zgłoszenia celnego i przedstawienia organowi celnemu, w postaci 1010 paczek papierosów różnych marek, na którym ciążą należności celne w kwocie 841 zł oraz należności podatkowe w wysokości 20716 zł, w tym podatek od towarów i usług w kwocie 4305 zł, podatek akcyzowy w kwocie 16411 zł
tj. o przestępstwo skarbowe, określone w art. 91 § 4 i 1 kks w zb. z art. 65 § 3 i 1 kks w zb. z art. 54 § 2 i 1 kks w zw. z art. 7 § 1 kks
orzeka
I. Oskarżoną Xxxę Xxx uznaje za winną popełnienia zarzuconego jej czynu i za to, na mocy art. 91 § 4 i 1 kks w zb. z art. 65 § 3 i 1 kks w zb. z art. 54 § 2 i 1 kks w zw. z art. 7 § 2 kks skazuje ją, zaś na mocy art. 54 § 2 kks w zw. z art. 7 § 2 kks wymierza jej karę w wysokości 100 (sto) stawek dziennych grzywny, ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 70 (siedemdziesiąt) złotych.
II. Na mocy art. 29 pkt 1 kks w zw. z art. 49 § 1 i 2 kks orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa dowodów rzeczowych w postaci paczek papierosów opisanych szczegółowo w wykazie dowodów rzeczowych nr 3 na karcie 229 akt pod poz. 1-3.
III. Zwalnia oskarżoną w całości od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych w sprawie, w tym od kosztów zniszczenia przedmiotów, których przepadek orzeczono w punkcie II.
UZASADNIENIE
Na podstawie całokształtu materiału dowodowego ustalono następujący stan faktyczny:
W dniu 29 kwietnia 2015 roku funkcjonariusze Straży Granicznej, podczas wykonywania obowiązków służbowych w rejonie dworca PKP w Kuźnicy, zauważyli mężczyznę, który wchodził do budynku PKP Cargo przy ul. Kolejowej 1, niosąc owinięty folią pakunek przypominający karton papierosów. W związku z przypuszczeniem, że w budynku PKP Cargo mogą znajdować się wyroby tytoniowe bez polskich znaków akcyzy, funkcjonariusze zdecydowali o dokonaniu przeszukania pomieszczeń, które użytkują pracownicy kolei białoruskiej. W budynku obecni byli I B i A F, którzy otworzyli swoje szafki celem umożliwienia ich przeszukania, w wyniku czego ujawniono papierosy bez znaków skarbowych akcyzy RP, które zostały przywiezione z Białorusi. Do pozostałych szafek obecni na miejscu pracownicy nie mieli kluczy, gdyż należały do osób, które tego dnia nie miały zmiany, a ze względu na podejrzenie, że również w nich mogą znajdować się papierosy, funkcjonariusze postanowili je otworzyć siłą, przecinając nożycami kłódki.
W wyniku podjętych czynności w szafce zajmowanej przez oskarżoną Xxxę Xxx, zatrudnioną jako ajent zdawczy kolei białoruskiej, ujawniono 1010 paczek papierosów różnych marek bez polskich znaków skarbowych akcyzy. Wskutek działania oskarżonej narażone na uszczuplenie zostały należności celne w kwocie 841 zł oraz należności podatkowe w wysokości 20716 zł, w tym podatek od towarów i usług w kwocie 4305 zł, podatek akcyzowy w kwocie 16411 zł.
Powyższy stan faktyczny ustalono przede wszystkim na podstawie: zeznań świadków: Andrzeja Xxxiego (k. 116v akt sprawy Ds. 1078/15, k. 74v-75v), Xxxy Xxx (k. 39 akt sprawy Ds. 1078/15), Ratislau Xxx (k.102-102v, 261v-262 akt sprawy Ds. 1078/15), Aliaksandra Xxxki (k.128, k. 255v-256 akt sprawy Ds. 1078/15), Mikalaia Xxxka (k. 140v akt sprawy Ds. 1078/15), Artura Xxxka (k. 120v-121), protokołów przeszukania pomieszczeń (k. 2-7v akt sprawy Ds. 1078/15), protokołu oględzin metalowych szafek (k. 8-9v akt sprawy Ds. 1078/15), dokumentacji fotograficznej (k. 10a-10g akt sprawy Ds. 1078/15), protokołu taryfikacji, wyceny i wyliczenia należności celnych i podatkowych (k. 131 akt sprawy Ds. 1078/15), protokołu oględzin papierosów (k. 178 akt sprawy Ds. 1078/15), nagrań z czynności przeszukania (k. 129).
Oskarżona konsekwentnie nie przyznawała się do popełnienia zarzucanego jej czynu, tj. przechowywania papierosów nieoznaczonych polskimi znakami akcyzy, przywiezionych z zagranicy bez zgłoszenia celnego i przedstawienia organowi celnemu. Wyjaśniła, że metalową szafkę, w której znaleziono papierosy nie użytkuje już od około roku ze względu na to, iż dopuszczano się licznych do niej włamań. Wcześniej posiadała do niej klucz, ale po włamaniach przestała z niej korzystać i kluczyk zostawiła w drugim pomieszczeniu, natomiast swoje rzeczy wieszała na ogólnym wieszaku i trzymała w szafach, do których każdy ma dostęp. Oskarżona dodała, że włamywano się tylko do jej szafy, a nikt ze współpracowników nie przyznał się do podkradania jej rzeczy.
Sąd zważył, co następuje:
W świetle zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego wina oraz okoliczności popełnienia przez oskarżoną czynu zabronionego zarzucanego jej w akcie oskarżenia nie budzą wątpliwości.
W sprawie bezdyskusyjnym jest, że w piątej (licząc od wejścia), czerwonej szafce znaleziono wyroby tytoniowe bez polskich znaków skarbowych akcyzy. Zostało to zarejestrowane na nagraniu szkoleniowym, z czynności przeszukania, Straży Granicznej (k. 129, nagranie 06), a także wynika z protokółów przeszukania i oględzin i co do tego nie powzięto żadnych wątpliwości. Sporną kwestią pozostawało, kto był użytkownikiem tej szafki i kto przechowywał w niej wyroby tytoniowe.
W przedmiotowej sprawie kluczowymi dowodami, były zeznania świadków, a na szczególne uwzględnienie zasługiwały zeznania współpracowników oskarżonej. W sposób szczegółowy opisali oni jak wygląda zajmowane przez nich pomieszczenie oraz kto był posiadaczem poszczególnych szafek. W postępowaniu przygotowawczym, R. Xxx, A. Xxxki i M. Xxxka zgodnie stwierdzili, że piątą (czerwoną) szafkę użytkowała Xxxa Xxx. Świadkowie ci nie mieli, co do tego wątpliwości. Z zeznań świadków wynika, że nikt z postronnych osób nie miał dostępu do metalowych szafek. Pracownicy kolei białoruskiej sami kupowali kłódki, by móc trwale zamykać swoje szafki, a klucze każdy z nich miał przy sobie. Za potwierdzeniem przemawia również nagranie Straży Granicznej, na którym dokładnie widać, że funkcjonariusze po nieudanych próbach dopasowania znalezionych kluczy (ogólnodostępnych) do poszczególnych kłódek, aby dostać się do wnętrza szafek przecinają je. Sąd uznał więc za wiarygodne, iż możliwość otwarcia metalowych szafek mieli tylko i wyłączne ich poszczególni użytkownicy. Nikt nie był w stanie ich otworzyć bez uprzedniego pozbycia się kłódki, a ponadto coś do nich włożyć bez uszkodzenia szafki. Sąd uznał zeznania tych świadków za wiarygodne. Były składane w sposób spójny, dokładny i potwierdzały się wzajemnie. Poszczególni pracownicy przyznali się do swoich papierosów, będąc w pełnej świadomości, że przechowywanie ich stanowi wykroczenie lub przestępstwo skarbowe. Obecni przy przeszukaniu I B i Xxxa Xxx nie stwarzali żadnych problemów oraz spokojnie odpowiadali na zadawane przez funkcjonariuszy pytania.
Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonej, które nie znalazły potwierdzenia w zebranym materiale dowodowym. Współpracownicy zgodnie zeznali, że Xxxa Xxx użytkuje piątą szafkę, a nie, jak twierdziła oskarżona, że użytkowała ją w przeszłości. Ponadto w zeznaniach pracowników kolei białoruskiej nie znalazł potwierdzenia fakt licznych włamań do szafki oskarżonej. Zdaniem u wyjaśnienia oskarżonej w tej materii są podjętą przez nią linią obrony, by zrzucić z siebie podejrzenia popełnienia przestępstwa.
Przeszukanie pomieszczeń PKP Cargo zajmowanych przez pracowników białoruskiej kolei zostało przeprowadzone w dniu 29 kwietnia 2015 roku, przez funkcjonariuszy Straży Granicznej z Kuźnicy, którzy widząc wchodzącego tam mężczyznę z ofoliowanym pakunkiem, powzięli przypuszczenia popełnienia wykroczenia bądź przestępstwa skarbowego, do których ścigania są zobowiązani. W wyniku przeszukania ujawniono wyroby tytoniowe bez polskich znaków skarbowych akcyzy, co spowodowało podejrzenie popełnienia czynu zabronionego, jakim jest paserstwo celne.
Co do samego sposobu przeprowadzenia przeszukania można mieć było pewne zastrzeżenia, jednak mimo to nie mogły one doprowadzić do wniosku, że czynności te były nieważne czy też bezprawne. Na fotografiach (k.10f) i, dokonanym w celach szkoleniowych, nagraniu widać, że nie zachowali szczególnych środków ostrożności dotykając znajdujące się tam przedmioty gołymi rękoma, wyjmując je, następnie wkładając z powrotem do szafek. Wskutek tego niemożliwe było sprawdzenie, kto miał bezpośredni kontakt z papierosami. Ponadto nie widzieli potrzeby zabezpieczenia kluczy i kłódek, którymi były zamknięte szafki, a co mogłoby być pomocne w potwierdzeniu kto miał dostęp do tych szafek. Przeprowadzenie przeszukania w taki sposób spowodowało, że sąd oparł swoje ustxxxia na szeregu dowodów o charakterze poszlakowym.
Mimo to pomocne w ustxxxiu rzeczywistego stanu sprawy było widoczny na nagraniu, dowód w postaci kartki, na której w języku rosyjskim napisane jest: „53 – S, 48 – T”. Liczby te, zdaniem sądu, oznaczają ilość kartonów papierosów, co po zsumowaniu daje 101, a mając na względzie, że w jednym kartonie jest dziesięć paczek papierosów otrzymujemy 1010 paczek, które faktycznie w danej szafce się znajdowały. Dana kartka jest potwierdzeniem liczby znalezionych papierosów i tego, do kogo należały, gdyż zwrot „Tania”, to jak powszechnie wiadomo skrót, zdrobnienie od imienia Tatiana, które to imię należy do oskarżonej. Potwierdziło to wcześniejsze ustxxxia sądu dotyczące tego, że w danej szafce papierosy zostawiła oskarżona.
Reasumując, mając na względzie całokształt materiałów zebranych w toku postępowania, w drodze logicznego rozumowania, można bezsprzecznie stwierdzić, że Xxxa Xxx przechowywała w swojej szafce 1010 paczek papierosów bez polskich znaków skarbowych akcyzy, przez co dopuściła się paserstwa celnego w zbiegu z paserstwem akcyzowym wypełniając dyspozycje z art. 91 § 4 i 1 kks w zb. z art. 65 § 3 i 1 kks w zb. z art. 54 § 2 i 1 kks w zw. z art. 7 § 1 kks.
Artykuł 91 kks penalizuje nabywanie, przechowywanie, przewożenie, przesyłanie, przenoszenie, pomaganie w zbyciu, przyjęcie lub pomaganie w ukryciu towaru pochodzącego z przestępstw lub wykroczeń skarbowych. Sprawca tego czynu karalnego uchybia obowiązkowi celnemu przez to, że towar został nienależycie oclony bądź jego przywóz nastąpił z naruszeniem przepisów prawa. Xxxa Xxx dopuszczając się paserstwa celnego i mając świadomość, że przechowywane przez nią papierosy zostały wwiezione na terytorium RP bez zgłoszenia celnego i przedstawienia organowi celnemu stała się dłużnikiem celnym. Pojęcie to regulują tożsamo Wspólnotowy Kodeks Celny z dnia 12 października 1992 r. (rozporządzenie Rady (EWG) nr 2913/92. z późn. zm.) i zastępujący go, obowiązujący od 1 maja 2016 roku, Unijny Kodeks Celny (rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 roku ustanawiające unijny kodeks celny), który w art. 79 pkt. 3 lit c mówi, że dłużnikiem celnym jest każda osoba, która nabyła lub posiadała towary i która w chwili ich nabycia lub wejścia w ich posiadanie wiedziała lub powinna była wiedzieć, że obowiązek wynikający z przepisów prawa celnego nie został wypełniony.
Xxxa Xxx naruszyła również dyspozycje przepisów, w których przedmiotem ochrony są dochody Skarbu Państwa z tytułu podatku akcyzowego, a mianowicie z art. 65 § 3 i 1 i art. 54 § 2 i 1 kks. Papierosy, które znaleziono w szafce oskarżonej posiadały trwale oznaczony w języku rosyjskim kraj pochodzenia – Białoruś. Używki sprowadzone z zagranicy i wprowadzone do obrotu muszą odpowiadać polskiej normie PN-86/A -99005 (Dz. Normalizacji i Miar Nr 6/86 poz. 13 ze zm, Biuletyn Polskiego Komitetu Miar i Jakości Nr 9/90) na podstawie której, na każdym opakowaniu papierosów winna być umieszczona informacja w języku polskim o zawartości substancji smolistych i nikotyny oraz o szkodliwości pxxxia. W wyniku oględzin opakowań papierosów znalezionych w szafce oskarżonej, tych informacji nie znaleziono. Ponadto nie posiadały one również polskich banderoli, a zgodnie z przepisami ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn. Dz. U. 2014 poz. 752) wyrób akcyzowy jakim są papierosy może być wydany z zakładu produkcyjnego, sprowadzony z zagranicy lub wystąpić w obrocie tylko opatrzony w sposób trwały w skarbowe znaki akcyzy. Paserstwo akcyzowe, spenalizowane w art. 65 kks polega, podobnie jak w przypadku paserstwa celnego na nabyciu, przechowywaniu, przewożeniu, przesyłaniu, przenoszeniu, pomaganiu w zbyciu, pomaganiu w ukryciu, czy przyjmowaniu, wyrobów akcyzowych nieoznaczonych znakami akcyzy. Warunkiem karalności paserstwa akcyzowego jest, aby jego przedmiotem były towary pochodzące z czynów określonych w art. 63, 64 lub 73 kks. Aby przypisać oskarżonej odpowiedzialność na podstawie art. 65 kks nie ma znaczenia sposób, w jaki nabyła ona towar oraz cel, jakim się kierowała. Wystarczy wykazać jedynie, że oskarżona przechowywała wyroby będące przedmiotem postępowania.
Na podstawie tych samych okoliczności można jednoznacznie stwierdzić, że Xxxa Xxx naruszyła dyspozycję art. 54 §2 i 1 kks. Przepis ten penalizuje nieujawnienie (niezgłoszenie) właściwemu organowi, przedmiotu lub podstawy opodatkowania albo niezłożenie wymaganej dla takiego ujawnienia deklaracji. Posiadając wyroby akcyzowe oskarżona stała się podatnikiem podatku akcyzowego i podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 7 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa w zw. z art. 53 §30 kks. W tym wypadku obowiązek podatkowy w zakresie podatku akcyzowego wynika z art. 8 ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 13 ust. 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z dnia 12 stycznia 2009 r.), które określają, że przedmiotem opodatkowania akcyzą jest przywóz na terytorium RP wyrobów akcyzowych, a za podatnika uważany jest także nieimporter, jeżeli ciąży na nim obowiązek zapłaty cła (a taki ciążył na oskarżonej na mocy art. 79 pkt.3 lit c UKC). Natomiast obowiązek podatkowy w zakresie podatku VAT ma swą podstawę w art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 17 ust. 1 pkt. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. z dnia 5 kwietnia 2004 r.), z których wynika wprost, że opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju i ponadto podatnikiem jest osoba na której ciąży obowiązek uiszczenia cła. W rozumieniu przepisów podatkowych Xxxa Xxx będąc osobą, na której ciążył dług celny stał się podatnikiem. Ponadto zgodnie z treścią art. 5 ustawy o podatku akcyzowym, czynności lub stany faktyczne, o których mowa w art. 8 ust. 1-5, art. 9 ust. 1, art. 9a ust. 1 i 2, art. 9b ust. 1 i 2 oraz art. 100 ust. 1 i 2, są przedmiotem opodatkowania akcyzą niezależnie od tego, czy zostały wykonane lub powstały z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa. Dotyczy to wyrobów, które mogłyby być wprowadzone legalnie na terytorium RP, a w danej sprawie, gdyby znalezione papierosy zostały poddane obowiązkowi celnemu, to znalazłyby się na terytorium naszego kraju zgodnie z przepisami prawa. Oskarżona nie dopełniła ciążących na niej obowiązków skarbowych, dlatego też sąd nie miał wątpliwości, że powinna odpowiadać również na podstawie art. 54 §1 kks.
Mając powyższe na uwadze, sąd uznał winę i umyślność czynu oskarżonej za udowodnioną i przyjął, że swoim działaniem, w pełni, wyczerpała znamiona przestępstwa skarbowego z art. 91 §4 i 1 kks w zb. z art. 65 §3 i 1 kks w zb. z art. 54 § 2 i 1 kks.
Sąd, na podstawie art. 7 § 1 kks, skazał oskarżoną za ten czyn na podstawie zbiegających się ww. przepisów, zaś wymierzył na zasadzie art. 7 § 2 kks karę na podstawie przepisu przewidującego karę najsurowszą, którego znamiona najpełniej charakteryzują czyn sprawcy tj. art. 54 § 2 kks.
Wymierzając oskarżonej karę sąd kierował się dyrektywami określonymi w art. 12 kks i art. 13 § 1 kks, zgodnie, z którymi Sąd uwzględnia w szczególności rodzaj i rozmiar ujemnych następstw czynu zabronionego, rodzaj i stopień naruszenia ciążącego na sprawcy obowiązku finansowego, jego motywację i sposób zachowania się, właściwości i warunki osobiste, sposób życia przed popełnieniem czynu zabronionego i zachowanie się po jego popełnieniu, a zwłaszcza gdy czynił starania o zapobieżenie uszczupleniu należności publicznoprawnej lub o jej późniejsze wyrównanie. Kodeks karny skarbowy za popełnienie przestępstwa skarbowego, w art. 53 § 2 kks, przewiduje karę grzywny w stawkach dziennych, karę ograniczenia wolności lub karę pozbawienia wolności. Jednakże sankcją karną za czyn zabroniony popełniony przez oskarżoną jest kara grzywny do 720 stawek dziennych. Sąd doszedł do przekonania, iż w okolicznościach niniejszej sprawy najbardziej odpowiednią karą za czyn popełniony przez Xxxę Xxx będzie kara grzywny w wysokości 100 stawek dziennych, określając jedną stawkę dzienną na kwotę 70 zł.
W pierwszej kolejności należy zauważyć, że w sprawach dotyczących uszczupleń należności publicznoprawnych, o stopniu ich społecznej szkodliwości decyduje przede wszystkim strona przedmiotowa, czyli wysokość uszczupleń i sposób ich dokonania. W danej sprawie wskutek działania oskarżonej narażone na uszczuplenie zostały należności celne w kwocie 841 zł oraz należności podatkowe w wysokości 20716 zł, w tym podatek od towarów i usług w kwocie 4305 zł, podatek akcyzowy w kwocie 16411 zł. Sąd nie powziął wątpliwości, co do taryfikacji i wyceny tych należności, gdyż został sporządzony zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa i przez osobę posiadającą odpowiednie kwalifikacje. Przy wymiarze kary nie bez znaczenia pozostają również okoliczności dotyczące sprawcy, jego właściwości, warunki osobiste oraz dotychczasowy sposób życia. Pomimo tego, że na pierwszy plan wysuwa się wartość należności narażonych na uszczuplenie, to nie można ich rozpatrywać w oderwaniu od aspektów dotyczących samego sprawcy. Podana wyżej kwota to wartości cła i podatków (akcyzowego i od towarów i usług), czyli danin, które zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa powinny były zasilić środki publiczne. Wymierzona kara, za czyn skierowany przeciwko interesom fiskalnym Skarbu Państwa musi jednoznacznie wskazywać, że popełnienie go nie popłaca, spotyka się ze szczególnym potępieniem ze strony wymiaru sprawiedliwości oraz rodzi szereg negatywnych konsekwencji dla sprawcy. Ponadto należy zauważyć, że w rejonie właściwości tutejszego sądu sprawy związane z przemytem i paserstwem celnym zdarzają się nagminnie. Kwestia nagminności dopuszczania się podobnych czynów zabronionych, co prawda nie jest okolicznością, która może być brana pod uwagę przy ocenie stopnia ich społecznej szkodliwości, nie oznacza to jednak, że jest całkowicie obojętna dla wymiaru kary. Wszak jednym z celów, który ma osiągnąć kara – wskazanym w art. 53 §1 kk (art. 12 § 2 kks) – jest zapobieganie popełnianiu przestępstw, zwłaszcza tych nagminnych (por. postanowienie SN z 28.11.2008 r. V KK 161/08, Biul.PK 2009/1/83). Z drugiej strony reakcja karna nie może pozostawać w opozycji do sprawcy czynu.
Za zaostrzeniem odpowiedzialności karnej przemawiały rodzaj i stopień naruszenia ciążącego na oskarżonej obowiązku finansowego i sposób jej zachowania. Nie ma wątpliwości, że działała ona w zamiarze bezpośrednim kierunkowym, a stopień naruszenia obowiązku finansowego był znaczny.
Jako okoliczności łagodzące sąd wziął pod uwagę podmiotowe cechy oskarżonej, takie jak właściwości i warunki osobiste, ustabilizowany tryb życia oraz fakt, że nie była uprzednio karana przez sąd (k. 215).
Biorąc pod uwagę wszystkie ww. okoliczności, wymierzenie względem oskarżonej kary podanej w wyroku, zdaniem sądu jest karą adekwatną i współmierną. Ponadto nie przekracza ona stopnia winy i nie może być postrzegana jako nadmiernie surowa. Wystarczy jedynie zauważyć, iż wartość narażonych na uszczuplenie należności publicznoprawnych stanowi niemałą kwotę ponad 21 tysięcy złotych. W opinii sądu 100 stawek dziennych grzywny z wysokością jednej stawki 70 zł stanowić będzie wystarczające minimum reakcji karno – skarbowej ze względu na prewencyjny charakter kary. Oskarżona, przy jej miesięcznym wynagrodzeniu ok. 350 USD i posiadaniu na utrzymaniu syna, znacznie odczuje dolegliwość orzeczonej grzywny, która w danym przypadku spełni swoje cele represyjno – wychowawcze i spowoduje, że Xxxa Xxx w przyszłości będzie przestrzegała obowiązującego porządku prawnego.
Ponadto, w wydanym wyroku, na mocy art. 29 pkt 1 kks w zw. z art. 49 § 1 i 2 kks orzeczono przepadek na rzecz Skarbu Państwa dowodów rzeczowych w postaci 1010 paczek papierosów różnych marek przechowywanych w magazynie Oddziału Celnego Drogowego w Kuźnicy i opisanych szczegółowo w wykazie dowodów rzeczowych nr 3 na karcie 229.
O kosztach postępowania sąd rozstrzygnął na mocy art. 626 § 1 kpk i art. 624 § 1 kpk w zw. z art. 113 § 1 kks oraz art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych (t.j. Dz.U. z 1983r. Nr 49, poz. 223 z późn. zm.), zwalniając oskarżoną w całości od ich uiszczenia na rzecz Skarbu Państwa, mając na uwadze, że byłoby to dla niej zbyt uciążliwe ze względu na sytuację rodzinną, majątkową i wysokość osiąganych dochodów.